میلاد نور (فصل وصل آفرین)
اکنون گاه نوید سپری شدن زمستان سرد و سیاه جاهلیت در رسیده است و طبیعت خشک و بی روح جزیرة العرب در انتظار سرسبزی ربیع لحظه شماری می کند.
آبشار زلال نبوت برسرزمین دل های عطشناک و تفتیده ، جان می بخشد و کویری که در باور خود به جز خار و خاشاک ندیده است ، اینک خرمی و تازگی و ترنم آوای فرشتگان را تجربه می کند.
او می آید و با آمدنش ، شعر بشریت شعور می یابد و آسمان هستی به یک باره به نور می نشیند.
زندگی با آمدن او حیاتی دیگر و دوباره می یابد و جان های خسته و آواره با نغمه ی دلنشین شعار توحید و وحدت به سرمنزل مقصود فراخوانده می شوند تا در افق تابناک یگانگی آرام و قرار گیرند.
حبیبی می آید که طبیب دل است و ساقی صهبای وجود ... و چه می گویم هستی طفیل هستی او :
لولاک لما خلقت الافلاک !
محمد(ص) می آید و عطر دل انگیز گلواژه های کلام او ملک و ملکوت را به رایحه ی توحید کلمه و کلمه ی توحید معطر می سازد.
... آری هنوز هم فرمان مطاع او مسلمانان را به میثاق اخوت دعوت می کند و بشریت را به همزیستی مسالمت آمیز فرا می خواند، و در این فصل وصل آفرین بیش از هر زمان ... !
ایام خجسته ی نخستین بهار( ربیع الاول) نقطه ی عطف هستی و رمز و راز همبستگی است ... که او شمع جمع آفرینش است.
سالگشت میلاد مسعود پیامبر اکرم(ص) و فرخنده زاد روز امام جعفر صادق (ع) را تبریک و شادباش می گوییم و در استقبال طلوع بدر سیمای درخشان پیامبر رحمت از ثنیات الوداع هستی توفیق همگان را در همدلی و تفاهم در راه تحکیم پایه های وحدت و اقتدا به سیره ی گرانسنگ نبوی و علوی از خداوند متعال مسالت می نماییم.
